Reisblog Ilona den Hartog

Can I help you, ma’am?

Ik denk dat in Boston misschien wel de meest vriendelijke en positieve mensen ter wereld wonen.

Dit is natuurlijk alleen nog maar gebaseerd op mijn ervaringen tot nu toe, maar toch, vanaf het moment dat ik het vliegtuig uitstapte, tot het aanzetten van de wasmachine met een huisgenootje, iedereen is hier aardig en heeft een glimlach op zijn gezicht. Aangezien ik zelf ook graag met een grijns op mijn gezicht rondloop en het liefst iedereen die ik tegenkom op straat begroet, voel ik me hier helemaal op mijn gemak! Mensen bieden hier spontaan hun hulp aan en ik kreeg zelfs random op straat een complimentje over mijn sjaal van een jonge vrouw, zo leuk!

Mijn aankomst in Boston verliep vlekkeloos dankzij een Chinese vrouw die onderzoek doet aan de faculteit psychologie van Harvard. Ik vroeg aan haar of ik bij de juiste bushalte stond voor de bus naar het centrum van Boston vanaf het vliegveld. Toevallig moest zij naar hetzelfde metro station als ik en in plaats van alleen ‘ja’ te antwoorden, is ze helemaal met me mee gereisd naar het metrostation, heeft ze me allerlei tips gegeven over de stad, haar levensverhaal verteld én heeft ze me geholpen de felbegeerde ‘Charlie Card’ (gratis OV kaart) op te duikelen. Dat is nog eens fijn binnenkomen in een stad waar je totaal onbekend bent! Nadat een lieve OV service meneer me had uitgelegd hoe ik de kaart kon opladen, ben ik met de bus naar mijn nieuwe thuis gereisd.

Die thuiskomst was echter iets anders dan ik had gedacht… Op de kamer die ik via Airbnb had geregeld (maar €850,- per maand, koopje voor Boston), stonden weliswaar niet zoveel en een beetje vage foto’s, maar ik had verwacht in iets vergelijkbaars terecht te komen als mijn studentenhuis in Eindhoven. Niets was minder waar…

Toen ik aankwam bij het huis was het al schemerig, de voordeur stond op een kier en er was geen bel. Toen ik naar binnenstapte en riep of er iemand was reageerde er niemand. Dat is toch wel gek in een huis waar 9 mensen zouden moeten wonen aan het eind van de middag. Na een tijdje roepen, kwam er een man op middelbare leeftijd naar beneden. Hij doet me een beetje denken aan een verstrooide hippie. Lange, grijze, ongekamde haren en baard, wijde ruitjesbloes, gescheurde vale spijkerbroek en op van die leren slippers. Die man, die totaal niet leek op de foto die ik op Airbnb had gezien, die bleek dus mijn gastheer te zijn. Oke, even diep ademhalen, behalve zijn vreemde uiterlijk was hij namelijk (zoals dus iedereen tot nu toe) wel ontzettend aardig. Hij bracht me naar mijn kamertje en daar stond nog me nog een onaangename verassing te wachten. Het was wel de kamer die ik geboekt had, maar met totaal andere meubels. Mijn bed bestaat uit een houten plank die rust op een soort omgekeerde bloempotten, met twee matrassen erop. Behalve dat het er dus anders uit zag, zaten er ook nog vlekken en zwarte haren op het beddengoed… Na een lange reis kon ik dit allemaal niet zo goed hebben, dus ik was niet zo aardig tegen mijn gastheer. Hij bood aan om nieuw beddengoed te kopen, maar voor vannacht moest ik het er toch maar mee doen.

Na een nachtje goed slapen, blijkt de situatie gelukkig wat minder erg dan ik op het eerste gezicht dacht. Ik heb de hele kamer even goed schoongemaakt, want mijn gastheer had wel geveegd, maar vervolgens het stof onder het bed geschoven i.p.v. opgeruimd en een stofzuiger is in dit huis niet te vinden. Vervolgens heb ik nieuw schoon bedden goed gekocht voor het geïmproviseerde bed dat zowaar toch best lekker slaapt, zodat mijn kamertje nu wel een fijne plek is. Na de beschrijving van mijn kamer kunnen jullie je misschien ook wel indenken dat de rest van het huis ook niet echt in een geweldige staat verkeerd. Gelukkig is alles vooral oud en heb ik nog geen ongedierte gezien. De komende tijd ga ik de badkamer en keuken een keertje grondig poetsen en dan kom ik de vier maanden hier wel door. Vooral ook omdat mijn huisgenootjes echt ontzettend aardig en geïnteresseerd zijn. Ik heb er nu drie leren kennen en kijk ernaar uit om de rest te leren kennen op de wekelijkse ‘potluck’ (gezamenlijk eten) op dinsdag.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!